-
1 błagać
глаг.• заклинать• молить• молиться• попросить• просить• умолять• ходатайствовать* * *błaga|ć\błagaćny несов. o co, czego просить, умолять о чём;\błagać о przebaczenie умолять о прощении; \błagać litości просить милости
* * *błagany несов. о со, czegoпроси́ть, умоля́ть о чёмbłagać o przebaczenie — умоля́ть о проще́нии
błagać litości — проси́ть ми́лости
-
2 forgiveness
[fə'gɪvnɪs]nprzebaczenie ntto ask/beg sb's forgiveness — prosić or błagać kogoś o wybaczenie
* * *[fə'ɡivnis]1) (the act of forgiving: He asked for forgiveness.) przebaczenie2) (readiness to forgive: He showed great forgiveness towards them.) wyrozumiałość -
3 błaga|ć
impf vt to beg; to implore książk.- błagać kogoś o przebaczenie to beg sb for forgiveness- błagać pomocy to beg for help- błagała o litość dla swoich dzieci she begged for mercy for her children- błagałam go, żeby nie wychodził I begged a. implored him not to goThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > błaga|ć
-
4 żebrać
(zbiorę, zbierzesz); vb; od zbierać* * *ipf.1. (= prosić o jałmużnę) beg (one's bread), go begging, seek charity l. alms, ask for money.2. (= błagać) beg, ask (o coś for sth); żebrać o życie, o przebaczenie beg for life, forgiveness.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żebrać
См. также в других словарях:
błagać — ndk I, błagaćam, błagaćasz, błagaćają, błagaćaj, błagaćał, błagaćany «prosić usilnie, pokornie» Błagać o przebaczenie, o pomoc, o pozwolenie na co. Błagać litości, przebaczenia, zmiłowania. Błagać (na wszystko), żeby ktoś pomógł … Słownik języka polskiego
prosić — ndk VIa, proszę, prosićsisz, proś, prosićsił, proszony 1. «w grzecznej formie zwracać się do kogoś, by coś uzyskać, otrzymać, wyjednać, by kogoś do czegoś skłonić» Prosić koleżankę do telefonu. Prosić rodzinę do stołu. Prosić o pomoc. Prosić o… … Słownik języka polskiego
ubłagać — dk I, ubłagaćam, ubłagaćasz, ubłagaćają, ubłagaćaj, ubłagaćał, ubłagaćany rzad. ubłagiwać ndk VIIIb, ubłagaćguję, ubłagaćgujesz, ubłagaćguj, ubłagaćiwał, ubłagaćiwany 1. «błaganiem uzyskać coś, skłonić kogoś do czegoś; uprosić» Ubłagała u matki… … Słownik języka polskiego
